Gidenler Anıtı Şiiri - Uluer Oksal Tiryaki

Masadan aldığım rakıyı bırakıyorum masaya.
artık sorun yok, mide ve kramplar için tüm eczaneler
öyleyse bırak öylece yere düşsün ter içinde güvercinler
çünkü imkansızdır üniformalı sivrisineklere

Damarın bittiğini öğretmek.

işte manzara doldu
bak ağaçlar teslim ediyor dallarını,
kinle bilenmiş baltalara
işte dinle, yalnızlığın orkestrası uyarmakta:

Yorgun döl evine dön

itiraz etme, sana söyleneni yap
ölü anıların değerine alınacak
serinkanlı ol, talimatlara uy
ruj sür, sakal bırak, hayvan tüket
hamburger ye, kola iç

Şiir gibi yaşa, şair gibi öl!

bombalandığın çadırda itirazların da olmalı
su tanklarından delik asfalta çakılırken karanfiller;
çocuklar öldü. çocuklar bira içti, çocuklar porno izledi,
çocuklar yandı. ıslak kaldırımlarda her şey'in taarruzu
ve telaffuzu zor, zırhlı zühal seyahatlerinde
kitleler halinde yürürlerken üzerimize,
bütünüyle muazzam bir gürültüyle

Çocuklar sallandırıldı kent meydanlarında!

Bütün itfaiyeler yakıldı
bütün süpermarketler yağmalandı

Bu mu? Köfte ekmek kokusu
Bu mu? Çalıntı beton, kesik şarap
Bu mu? Bağlama sesi, insan eti

Ateşi ben buldum yakacağım her yeri!

Masadan aldığım rakıyı iade ediyorum masaya.
artık nezaket yok; dikiş iğneleri için ameliyat yaraları
nezih nevresimlerinizde kan lekesi, karton eskisi
patlak plastik ve beyin travması
yaklaşık olarak bir intihar provası
yaklaşık olarak sapla şırıngayı
devlet garantili cesedine.

Horororrrororrrorh!

Yine de salyasıyım,
uzayan saçlarıyla darmadağınık;
kirli hatıra ormanında uluyan köpeklerin.

Yine de
güzel bir göte sahip anılarımız.

* Oda Orkestrası (Lethe Kitap, 2021)