Akşamın karanlığında mutluluk vardı
Sabahın güneşi seninle battı
Gidişin ardında mutsuz yüzüm
Gidene mi kalana mı zorluk vardı
Yolun sonunda sefa vardı
Geçen zamanda cefa deva arardı
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
oldukca zor bir sorudur bu aslında. o anki hali insanın nicedir bilinmeden anlayamayız. kişi kendi bilir ancak yaşadığı acıyı. bazen giden acılara belenip gider bazen kalan hicranla küle döner. kaleme sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta