Gidemem Şiiri - Osman Özata

Git desende gidemem, yok başka sığınağım
Gözüm seninle açtım, kalbin tek barınağım
Sen demek hayat demek, gönlümün lügatinde
Senin sevdan dünyada, benim tek korunağım

Senin gibi değiller, ellere verme beni
Kıymet bilmez üzerler, özletirler hep seni
Zaten istemiyorum, hiç kimseyi sen yoksan
Alışamaz başkasına, mecbur etme bu teni

Yok yok öyle desem de, inanma bana sakın
Bin yıl geçse üstünden, bu ten tek sana yakın
Dokunmam, dokunamam, senden bir başkasına
Ben senden ayrılırsam, makber bana çok yakın

Yalnızdım ben ezelden, hem de en derininden
Aşkın meltem olmuştu, vahama serininden
Sadece serap mıydın, bir an için gördüğüm
Sensiz mahrum kalırım, cennetin berininden

Ben her daim her yerde, bir tek seni ararım
Sensizken yara olur, iflah olmaz kanarım
Ne yapsam nere gitsem, seni de götürürüm
Kalp nakli de yaptırsam, hala seni yaşarım

Bu sevdanın kaderi, yazılır mı hiç kanla
Sen yoksan uğraşamam, ne bedenle ne canla
Her sabah uyanınca, göremezsem ben seni
Artık hiç işim olmaz, ne mekân ne zamanla

İsabet tam kalbimden, niye vurdun nişancı
Ne istedin ki benden, hayat zaten talancı
Dilim lal olmadan gel, söyleyecek sözüm var
Eyyub’un yarası mı, gönlümdeki bu hancı

Sen benim güneşimsim, sensiz bir an edemem
Vuslat zehir olsa da, içmeden yar bitemem
Ne olur anla artık, bizim için bir son yok
Sen benden bin kez gitsen, ben hiç gitmem gidemem

Osman Özata
02.02.2010 / Samsun