Bur da hayat yok be usta
Hani demiştin ya
Omuz omuza vermeliyiz
Bir yolunu bulup Aya gitmeliyiz
Sen anlatmıştın bana
Seher yıldızını
Sonra ilk aşkın olan kızı
Hani gecenin tam da yarısında
Valizleri anamın yolun ortasında
Küfrediyorduk karanlığa karanlığa
Sonra sıkarken haksızlıklara
Yumruklarımızı dişlerimizi kırmıştık
başlamıştı Soldan soldan vurmaya
migren denen sinsi illet ağlaşmıştık
gülüyordu Mehmet dükkanı kapatmış
Hasan’ı da yanına almış
Şoförün de iyiymiş diye sana
gülüşmüştük
Vedalaşıp evin yoluna düşmüştük
Tepe başında bırakırken beni
Çık demiştin burada hayat yok
İllaki de
İllaki de
Aya gitmeliyiz
Kayıt Tarihi : 6.6.2004 01:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!