Gideceksen git artık Şiiri - Sabri Polat

Ne diyeceksen de artık
Ne sabır kaldı, ne de ben
Gidiyorsun, yeşil gözlerinle
Bir elveda, yok mu
Öyle içten sımsıkı sarılmak
Gözlerindeki İnci tanesini
Avuçlarıma koymadan mı
Ayrılacaksın.
Nasıl bir hayat, nasıl bir aşk
Kavuşmadan; olur mu? ayrılık
Sonbahar da dökülür ya yaprak
Yine baharda açar ya tomurcuk
Terkedilmiş, sahipsiz mi? Sandık
Kavuşmadan olur mu ayrılık
Yinede sevmeyecek misin? sen
Bir daha Göremeyecek miyim
Korkusu...
Ellerinin avuç içi kaşıntısı,
Sancısı...
Sesini duymanın, kulak çınlaması
Endişesi...
Yine odamın soğuk
Rutubet kokusunu mu
Yaşatacaksın.
Gideceksen, git artık
Beni; gözlerinle, başbaşa bırak
Yüreğimin, en tatlı yerinde
İzlerini silmeden, git
Gideceksen, git! artık
Ne diyeceksen de artık
İki ayrı dünyaların insanı
Ben Paris Eyfel kulesi
Sen Diyarbakır klişesi
Diyeceksen, de artık
Gözlerinin yeşilini şimdiden
Çok özledim.
Arkana bakmadan gideceksen
Git artık...
Umursamaz tavırların, denizin
Yosun tutmuş rengin kokusunu
İçimden öldürde öyle git