Gibi… Şiiri - Mustafa Erçin

Yalnız olabilirim, kalabalık da..
Düşünüyorsam insanlık hali
Suskunsam o da öyle…Gülme
İçimde bir ürperti olduğu doğru
Ve hayallerimde sencileyin sanrılar
Kokular, kokular …korkuları bastıran kokular
Kollarım iki kaktüs dalı desem değil
Ve bir deprem sarsıntısı yüreğimde desem
O hiç değil…
Sanki uzaklarda bir yerde hatırlanmışım gibi
Papatya tarlasında ıtırlanmışım gibi…

Geçti… yürüyorum alaca aydınlıkta
Tepemde ay ışığı dolun dolun
Bu koca yürekte kocaman olmalı sevdam
Diyorum, elimi götürmüşken göğsüme
Avucumda bir kanarya yavrusu
O da sencileyin, o da çıtıpıtı minyon…
Kime ne!
Yokluğunun etkisi dee…ya da bir kır sarhoşluğu
Mutlanıyorum ansızın
Umutlanmanın çok ötesinde
Sanki uzaklarda bir yerde hatırlanmışım gibi
Papatya tarlasında ıtırlanmışım gibi…