Tutup ebem kuşağının kurdelesini savrulan ucundan
Uçup sürgün kuşlar gibi göçmenlere karıştım
Takıp peşim sıra uçurtmamın kopmalara uğramış kuyruğundan
Aşıp sonsuzluk diyarını renklerce, benlik özüme süzgün vardım.
Mevsimler gibi sayısı yoktu döktüğüm göz yaşımın
Uğrağım olup kalamadım bir renkte kılıp karar
Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Devamını Oku
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
