Gezdim seyreyledim Erzurumu

Gezdim seyreyledim Erzurum’u,
Erzurum’da Erzurumlu pek kalmamış.
O eski eli öpülesiler göçüp gitmiş,
Bir avuç insan dışında adam kalmamış.

O nur yüzlüler,öz sözlüler ölüp gitmiş,
Geriye kalanlardan çoğu ders almamış.
Bina bina üstüne,dam dam üstüne kurmuşlar,
Çocukluğumdan bir nebze eser kalmamış.

Bir özlemle,bir sevinçle coşarak koşarak gittim.
Birkaç el dışında,candan el uzatacak kimse kalmamış.
Eli boş gitmiş, Koca Sultan Süleyman bile,
Ne yazık ki çoğu hala gaflette, bir türlü uyanmamış

Keşke elimde saz olsaydı,yüreğimi getirseydim dile,
Çocukluğuma dönüp,üstüm çamur, gidebilseydim annemgile,
Bir daha bu dünyaya asla gelmem, üzüleceğimi bile bile.
Baba ocağından başka,”kucak açacak kimse kalmamış.