Olanlar oldu
Selam çakanlar şapka çıkaranlar
Divanda el pençe duranlar
Yaşamın soluğunu kesmek yetmedi
Kszımak daha hoştu
Tomayla askerle polisle
Alt tabakayı yok etmek...
Bakona çıktı biri
Biri otobüsün çatısına
Bana kalmasın oldu ben de düşünce
Kurdular el birliğiyle zamanın çarkını
Tezgah aynı tezgahtı
Övünüyor üniversiteli
Henüz boyundan küçük cümleler kuruyor
Yaşam ya da ölüm gibi
Zannediyorki sınıf atladım acılar sayesine
Kerata bilmezki bir kurşun girse içine
Yabancı bir maden acıtmaz da ilk an da ama hamur gibi yapıştırır duvara
Tezgah yine kuruldu
Bu kez şiir de yok
Üstelik bir şarkı da
Meydanlar arındırılıyor
Düşenler mikrop kapmasın diye...
Necmi Dayan
Kayıt Tarihi : 21.4.2025 03:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!