Bir duruşum olmalı hayat meydanında.
Bir kafa tutuşum, kendime olan saygımı, dürüstlüğümü korumalıyım. Gece olup kafamı yastığa koyduğum an vicdanımı sorgulamalıyım.
Ruh olgunluğum olmalı, empati kurmayı bilmeliyim. Acıların dibine de vursam, öfkemi başkasından çıkartmamalıyım. Sevmeliyim aheste vakitlerde müziğin ritmini ,kapatıp gözlerimi yalnızlıgın verdiği huzuru hissetmeliyim. Kafamı yoranlardan sessizce uzaklaşmalı, kendi öz benliğimi kirletmemek için gerekirse gitmeliyim....
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta