Son nefesini verirken İstiklal caddesindeki kitapçıların arasına sıkışmış bir kitap kurdu,
Kimbilir birbirimizden habersiz gözlerimiz, kaç kere aynı satırlara dokundu,
Belki sana yol verdim girerken bir sahaftan içeri, kadıköyde hava soğuktu,
İkimiz de ıslanmamak için girmiştik içeri, sesini duyduğun adaya giden son vapurdu.
Belki sendin, arsız gülümseyişimle gözlerine daldığım kadın,
Bakası gelip de, ayıp olur oniki yıllık sevgiline diye gözlerini indiren,
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta