Gözlerinin suskunluğunda âlemi işitiyorum sen bakarken
İnsanlar susuyor, nefesler kesik, nabızlar bitik
Odada eşyalar dile geliyor, bakışların öyle içime akarken...
Prangalıyorsun ya sen şimdi bana gelmeyen ayaklarını sızısız
Ya sarıdır hapisliğinin rengi ya beyaz, belki taşsızdır halkan, belki tek taş
Sen şimdi gidiyorsun ya başka bir masala, bil ki prensin hırsız



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta