Gerçeklerden Maziye Özlem

Bir hayal kırıklığı ardından çöküş
Kelimeler boğum boğum tutuklu kaldı
Mazimdeki öfke fotoğraflarda
Fotoğraflar yandı sade kül kaldı

Aydınlık olur mu gece bitince
Duyulur mu yine bülbül sesleri
ruh yine uçacak birkaç bedenden
Boş kalacak yine can kafesleri

Maddeyi ruhlara bağlayan köprü
Elbet yıkılacak bir gün çökecek
O zaman kırarak gururlarını
Eğilip zalimler ayak öpecek

Bir günde karardı boş hayal dünyam
Üstümde gök kubbeden kalan sarhoşluk
Çok merak ederim ama soramam
Nerede bitiyor bu sonsuz boşluk

Çığlık atıyorum bağırıyorum ama nafile
Kaldım alemde tek başıma ve sefil
Üç beş günlük yalan dolu dünyada
Benim hatalarıma bulunmaz kefil

Bataklığı saran bir sazlık gibi
Dimdik ve dosdoğru olmak isterim
Bunu yapamadım şimdiye kadar
Demek ki eğiklik benim kaderim

Dünya dönüp duran mavi bir topaç
Biz zerre içinde zerre gibiyiz
Ne kadar aciziz düşünün artık
Biz adi,değersiz ve inceciğiz

Hala yüce sanma kendini sen bir cücesin
Can korkun var aldığın her nefeste
Bütün alemi saran bir şey var
Bütün alem Allah diyen bir seste

Herşey yalan,alışın yalana artık
Gördüğün her şey bir rüyadan ibaret
Her yerde tek ressamdan çıkan bir tablo
Her yerde cinayet,açlık,sefalet

Şu an ölmeyeceğine yemin edebilirmisin
Cevap ver bana yalansız olsun
Bir tüy bile seni öldürebilir
Bırak yaşıtların masal okusun

Uzayı keşfettik naraları çınlıyor
Birinci tabakaya sonsuz diyorsun hala
Allahı bulamadım diyorsun birde arsız
Kör bulunmaz unutma dünyada senden ala

Yüzyıllar geçti hala bulamadın ölüme çare
İmkan yok ölenler tekrar dirilsin
Arama boş yere kıyamet yakın
Ölüme çare yok böyle bilinsin
(2001)