Gerçek Şiiri - Latif Tahir Felek

-Sezai Karakoç’un Masal adlı şiirine ithafen

Batı’da bir ana vardı
Doğudan gelenleri
Evinde karşıladı

Birinci yolcuyu karşıladılar kapıda
Misafir ettiler onu
Dediler “Kal burada”
O da uyudu gece
-Babasının ahından olsa gerek-
Yürüdü Tanrı yoluna

İkinci yolcu karşılaştı Juliet ile
Tutuldu ona
Şaşırdı Juliet bile
O Romeo’yu aradığından
İkinci yolcu halen derbeder

Üçüncü yolcu da geldi
Belli ki zengin olmaktı hayali
Çalıştı, didindi bir hayli
Sonra çek gönderdi babasına
Para nedir bilmeyen babası
Kattı çeki köpek mamasına

Dördüncü yolcu arayıştaydı
Kültür, gelenek, görenek
Gezdi tüm Batı’yı öğrenerek
Şimdi Etnograf oldu
İşini yapmakta severek
Beşinci yolcu bir şairdi
Dinledi Fransız sembolistleri
Anladı, değildi burası yeri
Fakat döndüğü yer çöl şiiri
Ve çöl şiiri öldürür
Kendini dinleyeni

Altıncı yolcu geldi sonra
İçecekler ikram ettiler ona
-Dedesinin kımızından bıkmış olacak ki-
Bu ikramları çok sevdi
Durmadı daha, gününü gün etti
Bir mühlet gelmedi yolcu

Derken bir gün bir adam belirdi
Batı surlarına koşuyordu
Gözünde yılların nefreti
Bu şekilde Tanrı’dan ilham istedi
Tanrı da taşa çevirdi onu
Böyleymiş Şark’ın sonu
Dediler “Her Batılı bu görmeli”
Bundan dolayı
Anıta çevirdiler heykeli

Batı’da bir ana vardı
Doğu’dan gelenleri
Evinde karşıladı

Doğu’da da bir baba vardı
Altı evladını
Bu uğurda harcadı