Gerçek Şiiri - Mehmet Faruk Ünal

Görünmez, titrek telde yürüyüşüm.
Vaz geçtim serden,
Ellerime bakmaz yürek,
Sakin ve kendi halinde her bir anlık düşüncelerim.

Kendimi buluşum aslında yalın ve öyle saf ki...
Arındım bir bardak suda.
İçe döndü gözlerim.
Bencillik değil de ne?
Sarf edilmiş her kelimem hükümsüzdür.
Verilmiş sözlerim,
Ve her yapacağım dediklerimden muafım sabah güneşiyle.
O son sigaraydı,
Final.
Ceketimdi aldığım.
Bitti artık...