Kokuşmuşluk var,
Her yanda.
Neden bu aşılamıyor?
İnsanın kendini yemesi
Diğer insan acımıyor.
Yetersizlik, çaresizlik var,
Baştakiler dibi götürüyor.
Solgun yüzlerdeki
Yalandan espri,
İnsanı güldürmüyor.
Yalandan aptalca bakış,
Belki de gerçek,
İnsanı yalandan güldürüyor.
Bıkıp usanmadan
Yaşanmaya devam ediliyor.
Matematikliğe sürükleniyor.
Sıkıldıkça sıkılanlar,
Gerçeği yaşamaktan
Kendini alamıyor.
Yaşamdaki leylalık
İnsanı sevindiriyor.
Kayıt Tarihi : 11.3.2008 10:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!