Çıkmaz sokakların karanlık telaşında adım atmaya korkmanın
Ve hep belki geri dönerimlerin ardına baktırışındaki edasıyla
Yerinde sayarken şuursuzca,
Çıldırmışlığın dinginginliğiyle kenetlediğin parmaklarının
terlediğini hissedersin.
Ne dayanılmaz değil mi?
İçinden hiçbir şey geçmez,alabildiğince uzağa bakakalırsın.
Büyüyen gözbebeklerinde kendine acımışlığın heybetlenir.
Seni buraya bırakıp kendi yoluna koyulana mı sitemin?
Hani baktıkça gözlerindeki doğaya,
Tüm adrenalinini tüketene mi?
Kayıt Tarihi : 6.4.2006 09:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!