Genco 27 ye ithafen... Şiiri - Murat Ülkü

İyi niyetleri kullanıyolar hep, çok yüzlü yüzsüzler,
Kendilerini kurnaz sanıyor üç kuruşluk hadsizler,
Bir gün doktor oluyorlar, ertesi günse usta şairler,
Kah Almancaya bilet alırlar lafta, kah Ankara'ya gelirler...

Menfaat uğruna her kılığa girerler, maske maske üstüne,
Sözleri ballı börek, niyetleri her daim çıkar üstüne,
Dün övdüğünü bugün yererler, şaşar kalırsın işlerine,
Ne dostluk bilirler ne de kadir kıymet, döner dururlar kendi eksenlerinde...

Cahillikleri deniz derya, ukalalık desen Everest,
Bilmişlik taslarlar her konuda, sanki bitirmisler tüm ilimleri,.
Konuşmaya başlasalar, kulakların kanar, olursun stres,
Kendini dev aynasında görürler, tek bildikleri heva ve heves...

Dilleri sivri bıçak, yürekleri buzdan beter,
Dedikodu kazanı kaynar, fesatlıklar tüter.
Yüze gülerler, sırttan vururlar, arkandan her lafı ederler.
Böylelerini tanıdıkça, insanların inşanlığa inancı biter...

Sanırsın hepsi profesör, her konuda ahkam keserler,
Mangalda kül bırakmaz, ama iki lafı bir araya getiremezler,
Klavye basında kahraman kesilirler,kavgada en önde giderler,
İş icraata gelince, ortadan kaybolurlar, sırra kadem basarlar...

Ne iş yaptıkları belli değil, sanları unvanları her gün değişir,
Bir bakmışsın avukat, bir bakmışsın doçentlere yetişir.
Cepleri delik ama ağızları zengin, yalanla bol keseden atışır.
Hayatları kurgu, her an her dakka q⁷yeni bir role girişir...

Görgüsüzlük paçalarından akar, şatafat düşkünleri,
Gösteriş budalası hepsi, takıntılı marka serserileri.
Cebi boş, gönlü fakir, tek dertleri dış görünüşleri.
Unuturlar insanlığı, halbuki nsanlıkta gizli asıl zenginlikleri...

Ey sözüm size, üç kuruşluk vicdanı olmayan hadsizler,
Bu yaptıkların yanına kalmaz, sanma ki bilmez kimseler,
İlahi adalet şaşmaz, elbet bir gün hesap sorulur.
O zaman anlarsın, boş vermişlik nedir, hakikat nedir...