ısrarla kalbimizi kiralıyoruz, hayatın şehirlerine. yol olup uzayan yaşımız gibi, sancısı bitmiyor; çocuklukla artan mesafenin.
birbirine yabancılaşan mevsimlerin hüznü yakışmıyor evrenin döngüsüne. oysa söz vermişti iklimler; ekolojik dengeye sahip çıkacağız diye... türkülerimiz ve şiirlerimiz bitmeyecek diye...
yağmurlar yağardı, sonra karlar... sonra deli bir rüzgar, okşardı saçlarımızı. sırılsıklam elbiselerin verdiği ağırlık, bir aşkın ağırlığına yetmiyordu. öyleydi işte... sevmenin ne olduğunu ayırt edebilmek, koskoca bir ömür sancısı...
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim