bir ölüm sessizliğinde umudumuz; yoksulların can çekişen ekmek arama sevdası.
yolların karlarla kaplanması, zehir iklimler, kör eden bulutlar...
yıkılmışız dünyanın acı hatıralarında.
ülkenin bir ucundan bir ucuna yazılan şiirlerin çaresizliğinde koyvermişiz elimizde avucumuzda olan herşeyi.
korkusuzca ilerleyen yaşımız ve hayatla yüzleşme telaşı çoktan çalmış kırık kapımızı.
boğulduğumuz anlar, nefes almaya çalıştığımızda sadece anlaşılanla yetiniyordu direncimiz.
kapılmışız çoktan; sokaklar panayırına, caddeler pazarına. bir bir yittiğimizi bilmek, bir gurbetin soğukluğuna yenik düşmekmiş.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta