iklimi ağır bir şehirden yazmak ne zor şey yaşamayı.
ama biliyoruz ki şartlarına isyan ettiğimiz bu şehir çocukluğumuzun tek şahidi. yağmura hasret kaldığımız ve beklemeye dayanamadığımız mevsimler şimdi acının meçhul yüzü.
yokluklar, dilekler, özlemler...
çok şey kaybettirdi ömrümüz, çok şey.
tanığımız; sayfalar, şiirler...
ayrılıklar gibi bir sürü sızlayan anımız var hayata ve dünyaya dair.
çoğu kez öfkelenmeler yastığımızın tam ucunda.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta