Gençliğim Şiiri - Zihni Turgut

Mevsimler değişti yaprak döküldü
Bana benzer sanki soluk benliğim
Ömür pare pare oldu söküldü
Tutamadım elden uçtu gençliğim

Vurgun yemiş gibi ağrır her yanım
Kalmadı takatim çekilir kanım
Dünyanın malını istemez canım
Tutamadım elden göçtü gençliğim

Kalem kağıt soldu yazı yazılmaz
Kazmasız kürek siz mezar kazılmaz
Dostlar düşman olmuş kimse üzülmez
Tutamadım şerbet içti gençliğim

Zihni gönül koysan kime ne sanki
Yorgun gönlün bitkin halin şu anki
Dar ağacı önünde halim bu anki
Tutamadım kefen biçti gençliğim..