Gençliğim Şiiri - Nuri Baş

Taze açmış güldü geldi de geçti
Kuru yaprak gibi soldu gençliğim.
Parça parça edip kırpıp da biçti
Çiğnenip ezildi yoldu gençliğim.

Bir seraba kandım hayalin ettim
Yıllarca peşinden meçhule gittim
Tükendim, yoruldum ,tamamen bittim
Enkaz olup elde kaldı gençliğim.

Bitmeyecek sandım ama nafile
şimdi döndüm kuru, çürümüş güle.
Gelmiyor ki hasret kaldım bülbüle
Ah çekip de yolda öldü gençliğim.

Ne yağmur yağdı, ne dolu, ne de kar.
Bir pınar içinden hüzünler akar.
Ak kor gibi beni yıllarca yakar
Boğdu benliğimi çöldü gençliğim.

Demiştim "ayrılmak yoktur seninle
Etle tırnak olduk güzel teninle."
Sesledim gelmez ki artık benimle
Bilmem mazide ne buldu gençliğim?

Şimdi hicran doldu yanık gönlüme
Yanmıyor ışığım ki söndü mü ne?
Bürünmüşüm keder, hüzün, eleme
Beni karanlığa saldı gençliğim.

Ak düştü saçlara gitti karalar
Yürekte açıldı türlü yaralar
Binbir hatıramı ondan soralar
Eyvah! yıllarımı çaldı gençliğim.