Genç kan,
Asi kan
Daya artık korkaklığın öznesine namlunu!
Bitir artık umutsuzluğun suskunluğunu
Ve koş!
Engin dağların, sarp kayalıkların
ve kızıl otların bittiği umudun ülkesine..
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta