1. Fasıl – Gökten Düşen Kadın
Celestina, yıldızların kıyısında doğmuş bir sırdı.
Ne tamamen dünya ne de tamamen göktü.
Yüzüyle günahı, gözleriyle mağfireti taşıyordu.
Adımlarıyla toprak titreşir, kalbiyle rüzgâr konuşurdu.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta