Gemilerin Ölümü Şiiri - Bülent Kılıç

Fırtınaların en büyükleriyle boğuşmuş gemi
Döner limanına.
Kaburgalarında dalga izleri.
İçine işlemiştir tuzun yangını.
Yıllar kadar yorgun olan gövdesi
Üşür sebepsizce.

Düşer motorun sesine bir özlem türküsü
Kaburgaları kanamaya başlar,
Uzak denizlerin özlemiyle.
Bir kez daha yanar içinde yara
Tuzla.

Koparır çapasını
Serer yorgun gövdesini dalgaların üstüne
Bilir ki kendisine yakışan ölüm
Denizde bulmalıdır onu.
Bilir ki dalgalar okşamalıdır bedenini
Ölürken.

Dalgalı denizim benim.
Bekle geliyorum sana doğru.
Yaşama doğru
Ölüme doğru.