-*-Gemilerim-*- Şiiri - Tuba Çelik

Ah benim kaçak gemilerim!
Süzülürdünüz kıyıda,
Kıvrıla kıvrıla, karışık sularda.
Tereddütleriniz vardı,
Durmakla kalmak arasında.
Nereye gittiğinizi bilmezdim hiç.
Anlamazdım,
Hangi liman var ufukta.
Zaten yoktu ya çekiciliğiniz,
Bilinmemekten başka.
Ben hep size aşık oldum...
Marifet sayarak gizeminizi,
Ne söndürür ışıklarınızı
Ne de geri dönerdiniz.
Oysa karanlıkta kaybolduğunuzda
İçime nefretle karışık
Bir hasret dumanı çekerdim.
Sanırdınız yaslı bir göz yaşı
İner durmadan ardınızda.
Bilmezdiniz aslında,
Çabuk toparlanmayı
Hayat öğretti bana,
Tam 14 yaşımda.
Ondan beridir hala
Hızlıdır kalkışlarım,
Yürüyebilmek adına.

************************

Ah benim köhne gemilerim!
Demirlidir limanda.
Hiç yalnız bırakmadınız beni.
Ağlasam da, kovsam da,
En güzel şiirlerimi size yazmasam da,
Dargınlıklarınızı sinenize çektiniz.
Buna rağmen yanıltmadınız beni,
Bıraktığım gibi daima
Yerinizde beklemekteydiniz.
Bilmezdiniz aslında
Ben hep sizi sevdim...