Ben gönlümün, baharı yazı derken
Gelmişim ömrümün, sonuna baktım
Yıllarca hiçbir gün, yüzüm gülmeden,
Gelmişim ömrümün sonuna baktım
Virane oldum’ da, yıllardan sonra,
Yüzlerim gülmüyor, gelmiş bahar’ da,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta