Gelmeyen Mektuplar Şiiri - Seyrani Göl

Kaç kez yazdım sana,
sayısını unuttum
her harf bir sızıydı,
her cümle
beklemekten yorulmuş bir yürek.

Islak satırlarda
adını yazarken kalem,
elim titrerdi;
çünkü bilirdim,
hiçbir adres
sana çıkmıyor artık.

Bazılarını göndermedim…
çünkü biliyordum:
okumayacaktın.
Bazılarıysa
yolda kayboldu belki,
belki de
bir çekmecenin karanlığına gömdüm
kendi içimde.

Ama o mektuplar hâlâ orada
her biri bir yara izi,
her biri kanayan bir suskunluk.

Sen hiç okumadın,
ama ben
her gece içimden
sana okudum hepsini.

Ve sonra sustum...
çünkü
gelmeyen mektuplar gibi
sen de dönmedin bana.
S.GÖL