Gelmedin Ey Yar Şiiri - Umut Can Dede

Doğan güneşle gelirsin diye bekledim,
Gelmedin ey yar.
Yağmurla bekledim seni ıslak kaldırımlarda,
Hep bir umut vardı yüreğimde,
Hep aynı gözyaşımla,hep aynı hasretle,
Ve hep aynı sevgiyle,aynı aşkla bekledim.
Yıldızlarla dertleştim geceleri,
Artık bekleme gelmez dediler,
Gelicek dedim,
O beni unutmaz,beni sever dedim,
Bekledim,hep bekledim.
Ama yıldızlar haklıydı,
Gelmedin ey yar,bir türlü gelmedin..!

Bu kadar uzak mıydı yollar,
Bu kadar uzak mıydı seni beklediğim yıllar,
Gözyaşlarımı görmeyecek kadar,
Kör müydü o güzel gözlerin.
Kalbimin nasıl acıdığını hissetmeyecek kadar,
Taş mıydı o temiz kalbin.
Dağlara,yollara ve yıllara haykırışımı,
Geceleri boş sokaklara bağırışımı,
Seni seviyorum artık dön diye,yeri göğü inletirken,
Sesimi duymayacak kadar tıkalı mıydı kulakların,
Yıldızlar söylemedi mi ağladığımı,
Gökyüzü haykırmadı mı seni nasıl sevdiğimi,
Yağmurlar söylemedi mi,ıslak sokaklarda seni beklediğimi,
Peki güneş fısıldamadı mı kulağına,
Kalbimin nasıl yandığını.
Ben acı çekiyorum ama sen yoksun,
Gelmedin ey yar,bir türlü gelmedin.

Sensiz olmuyor bee duman gözlüm,
Sensiz geçmiyor zaman,
Sensiz açmıyor beraber diktiğimiz güller,
Artık dönmeni bekliyor,benle birlikte günler,
Yıldızlar,yağmurlar,boş geceler,güneş ve gökyüzü seni bekliyor,
Kalbimin taaa içi acıyor,
Gel artık ey yar,ne olursun gel..!