Yalnızlığıma ortak bir kalem birde kağıdım vardı
sen yoktun onlar vardı
seni anlatırdım hep bir bahane bulup
hep sen olurdun düşümde hep sen kalemimde,kağıdımda
sen benim akan kanımda,soframda yüreğimde
öfkemde bir okadar kahkahamda
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta