Gelişine Şiiri - Samira Samiraninsiiri

Rüzgâr Nereye, Ben Oraya

Gelişine yaşıyorum…
Bir yaprak gibi,
hangi rüzgâr eserse oraya savruluyorum.
Ne kök salmak istiyorum toprağa,
ne de zincirlenmek bir düzene.

Plansız, kitapsız…
Ne başı belli bu yolun,
ne de varmak gibi bir niyetim var.
Zaman geçsin,
ben onunla geçeyim diye yürüyorum sadece.

Dümdüz yaşıyorum,
ne iniş ne çıkış –
sadece bir çizgi gibi,
durağan ama kendine ait.

Yalnızlıktan korkmuyorum.
Bir çiçeğin kendi kendine açtığı sabahlar gibi
sessizim… ama tam da buradayım.
Kalabalıktan da kaçmıyorum,
çünkü öğrenmişim artık:
en çok da orada yalnız kalınır.

Kimselerin içinde bir yabancı gibi,
kimsesizliğin ortasında bir ev gibi duruyorum.
Sadece izliyorum…
yaşarken geçip gidenleri,
düşmeden yürüyenleri,
koşarken unutanları.

Ben,
ne zamana tutunuyorum
ne de geçmişe dönüp bakıyorum.
Bir gökyüzü gibi açık,
bir su gibi akıştayım.

Sadece… gelişine.
Ne olursa olsun,
kendim gibi.