Seni Anınca Şiiri - Nuh Ali Berk

Maziye dalıpta seni anınca
Hayallerin bile fer oldu bana
Oturup ta, içten içe yanınca
O eski günlerim kâr oldu bana
*
Görmek istiyorum bir anlık olsun
Karşıma geçipte sadece gülsün
Yaşadıgım her şey, o bende kalsın
Geçmişimi açmam sır oldu bana
*
Gönülden gönüle olmasak ırak
Nasıl etmeyeyim ben seni merak
Bunu kaldıramaz bu yorgun yürek
Yüreğimde sevdan kor oldu bana
*
Beni aradınmı, bensiz kalınca
Bir yol bulamadım yönsüz kalınca
Aylar yıllar oldu, sensiz kalınca
Gönlümde ki o sen, yar oldu bana
*
Tanıyamaz oldum inan ben beni
Unut deme, silemedim ben dünü
Unutmadım, unutamam ben seni
Sensiz dünya sanki dar oldu bana
*
Gelirsen her zaman, açıktır kapım
Biraz duygusalım böyledir yapım
Ben gönlümü verdim senindir tapum
Demedim kimseye ar oldu bana
*
Suçum varmı inan bilemedim ben
O gün bu gün daha gülemedim ben
Bazı şeyler engel, gelemedim ben
Kader duvar ördü, sur oldu bana
*
Bazı bazı rüyalarda gördümde
Heba oldu ben çok emek verdimde
Mutluluğun hep yolunda durdumda
Yinede görmedi kör oldu bana
*
Kimseyi istemem bende sen varken
Yüregim sızlıyor adını derken
Beklemezdim bunu bu kadar erken
Bu ayrılık biraz er oldu bana
*
Kul Hızır’ım düşmüş böyle bir aşka
Gönül sarayımda oturdun köşke
Hiç gitmesen burda dursaydın keşke
Sen gideli hayat zor oldu bana
Sen gideli hayat zor oldu bana
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)