Gelin-kaynana Şiiri - Abdulvahap Ateş

Bir şey söyle anana
basmasın damarıma
ya işte böyle böyle...

Oğul herif ol biraz
yetmez mi bunca ikaz
gelinlik böyle olmaz.

Bir kere sevmemişti
hep itici gelmişti
birisi diğerine.

Olan oğlana oldu
dert dinledi dert doldu
yandı eridi soldu
bıktı ama ne yapsın
kime nasıl anlatsın
gittikçe koptu evden
bu bitmez bir uğraştı
sabrın da sabrı taştı
ve içkiyle tanıştı.

Gelin farketti birden
kaynana falan derken
eşi gidiyor elden.

Alttan aldı olmadı
yalvardı anlamadı
kaynananın inadı
bir nebze kırılmadı,

vardı bilge birine
merhem sordu derdine
bilge kadın dinledi
öğüt verip gönderdi.

Ama üç gün sürmedi
tekrar bilgeye geldi
dedi ana denedim
nolur beni sev dedim
ama dinletemedim
bak oğlun koptu bizden
soğudu evimizden
çare bulalım tezden
gelin çare bellidir
çare senin gitmendir
oğlumu terk etmendir

kocam seviyor beni
istemez ki gitmemi
bütün hata bende mi?

Doldu taştı kin ile
bilgeye koştu yine
yol aradı derdine
bilge dedi güzelim
gel onu öldürelim
defterini dürelim.

Birden şimşekler çaktı
bu yol aklına yattı
bilge bir bir anlattı
her öğlen bir kaşık at
yemeğine az az kat
ve de çeneni kapat
güzel davran ne derse
gül uzat diken verse
şüphelenmesin kimse
bu zehri alır almaz
gider üç aya kalmaz
kimsecikler anlamaz.

Gelin ilacı aldı
koşarak eve daldı
nefis yemekler yaptı
canım anacım benim
ben eski ben değilim
ben senin esirinim
halimden utanırım
ne istersen yaparım
sizlersiniz tek varım.

Üç ay geçti aradan
sevgi verdi yaradan

Oğlan inanamadı
herşeyi rüya sandı
kaynana da düzeldi
evladı gibi sevdi.

Keşfettiler sevgiyi
Unuttular maziyi.

Gelin koştu bilgeye
panzehir istemeye
dedi ölmesin anam
benim müşfik kaynanam
ben nasıl razı oldum
ağu ile doldurdum
üç ay doldu ölecek
düşlerim bölünecek
zehir kattım aşına
neler geldi başıma
nolur ana bir çare
yanarım pare pare
ona bir şey olursa
Allah canımı alsa

Bilge dedi üzülme
böylesine dövünme
senin zehir sandığın
yemeğine kattığın
yanmış buğday unuydu
işte verdiğim buydu
sen güzel davranarak
onu kucaklayarak
kazandın sevgisini
o da can, sevdi seni
kaynanan etkilendi
ocağınız şenlendi
kurudu nefretiniz
çoştu merhametiniz

Gelin güle sevine
yapıştı ellerine
koştu kaynanasına
gül yüzlü anasına
öptü öptü kokladı
af diledi yalvardı
kaynana anlamadı
ama doldu ağladı.

Kendi ettiklerine
sarıldı gelinine.

.........