Gelin-kaynana Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Gelin-Kaynana

Kaynana zeki olur,
Mucit bir mimar gibi.
Projeden anlamayan,
Kaybeder kumar gibi.

Gelin pişirmez yemek,
Hastayım da ne demek?
Her işe sokar çomak,
Sözü yer şamar gibi.

Sabisine bakamaz,
Şömineyi yakamaz,
Bulaşığı yıkamaz.
İşleri yamar gibi.

Dizilere dalmıştır,
Ütü fişte kalmıştır,
Kaynanadan dolmuştur.
Sırtında semer gibi.

Kaynananın keratı
Biraz zordur beratı,
El kızın buz suratı
Kocaya tımar gibi.

Kaynananın külleri,
Soğuk eser yelleri,
Gelinin şom dilleri,
Kanını emer gibi.

Hadistir, ayeti yok,
Lakini, şeyeti yok,
Ölmeye niyeti yok,
Yemyeşil komar gibi.

Gelin der, senin anan,
Hiç vermez bana aman,
İntikamı çok yaman,
Laf sokar tomar gibi.

Hiç düşünmez tehiri,
Hemen sunar zehiri
Yok bu işin ahiri,
Senden güç umar gibi.

Uşak eğer başını,
Çatar durur kaşını,
Yutmak için yaşını,
Gözünü yumar gibi.

Mustafa HOŞOĞLU
29.11.2015