Beni alır da gider...
Bu karanlık düşüncenin rüzgarı,
Kendimden korktuğum gibi,
Korkarım bu gelenden...
Hiç birşeyin temeli yok!
Duygularımız idam edilirken,
Yüceler,
Yücelerde küçücük gözler.
Beni alır da gider,
Bu aydınlığın kamaştırır ruhumu,
Çırılçıplak kimsesiz kalırım.
Korunmasız kurtarılmayı beklerken!
Hiç birşeyin anlamı yok.
Ölümün yanında ne kadar da sefiller...
Ve güzel olan herşeyden,
Süzülüp gelen bu minnet,
Çirkinliğinde boğulmuş,
Görünmeden...
Kayıt Tarihi : 14.12.2010 00:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!