Gelemiyorum Şiiri - Adem Armağan

Erciyes dağında, kar, tipi çokmuş,
Engel var arada, gelemiyorum,
Seni özler yarin, canından bıkmış,
Nasıl gelsem sana, bilemiyorum.

Halden anlamıyor, çare ne söyle,
Her gün çile çekmek, reva mı böyle,
İnat etme gel de, iyilik eyle,
Mevla emretmezse, ölemiyorum.

Hakiki aşk ancak, secdede başlar,
Gözlerden akmalı, daima yaşlar,
Bir gün dökülecek, kirpikler, kaşlar,
Ölümü düşündüm, gülemiyorum.

Hayır gelmez derim,ağlamaz gözden,
Ne beklersin dostum,sızlamaz özden,
Zarar gelir daim,kızarmaz yüzden,
Sabredip saçımı, yolamıyorum.

Kul Armağan sevdi, arıyor seni,
Yaktın kül eyledin, sevgilim beni,
Nasıl unuturum, o beyaz teni,
Göz yaşım akıyor, silemiyorum.