Dünyada hiç kimsem kalmadı derken.
Gözyaşlarım arkadaş oldular bana.
Koşarak boynuna sarılmak varken.
Gururum engel olur gelemem sana.
Bundan böyle beni ne ara ne sor.
Yokluğun içimde küllenmiş bir kor.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta