bir sokak şairi acının resmini çiziyor kaldırımlarıma
rengârenk karakalemleriyle
yaşamından yontuğu harfleri kalp kalbe getirerek
“acı” haykırmadığın kadar sancımaktır diyor
ve sesini suyun gölgesine çekiyor
oysa birazdan aşk akacaktı kalbinin paçalarından
sıvı bir yangına tutuşturarak içinin odalarını
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
