sessizliğinin açmayan çiçeklerini suladı.
gözleri kıtalar arasına kadar uzayıp giden frekansları arıyordu.
yalnızlığını değil ona, kimseye anlatamazdı.
bir varoluş´un yada yeniden yaradılış´ın,
kitabına uydurulmuş yok oluş biçimindeydi sanki.
öyle titreyen bir hali vardı sanki attığı her adımın.
yer üstü bilmediği bir şiddette sallanıyordu.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
şiiriyle inatlaşan şair şiire kendini anlatıyor, şiir anlamakta direniyor, kaleme bakıyor bir de onu tutan avuca. anlıyor belki ama yazmaya devam ediyor.
kendiyle bu kadar etkili konuşan kendini kutluyorum Usta. Saygılar sana.
Gelecektir mutlaka, er yada geç, öyle ya da böyle,
Belki de hiç gitmemiştir kim bilir..
Yürekten kutluyorum hocam..Hürmetler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta