Gel Sevdam Şiiri - Madu Bala

GEL SEVDAM

​Ah bu hasretin varya
Gecelerden uzun yolum, gel artık gel sevdam,
Bu koca şehirde bir başıma garip kaldım ben,
Zaman denen cellat, her anımı boş yere çalar,
Gel bitsin bu zulüm, bitsin bu ayrılık, bitsin bu rüya.

​Benim ruhum her gece fırtınalar yaşarken,
Sen, şimdi hangi vicdanla, bu halimi düşünmez oldun.
Söyle, beni hiç mi özlemedin o derin uykunda
Nasıl dayanır ruhun, bu bitmez hasretin kuyusunda
​Yaşanmış nice güzel anılar şahidimizdir, bilirsin,
Bu sevda, kalbime nakış nakış işlenmiş eşsiz bir yazgıdır.

Sensiz geçen her gün eski güzel günleri çalıp gider,
Gel ki, aşkımızın destanı yazılsın, bu can sana sarhoştur.
​Canımdan öte yandı bu gönlüm, sanma ki bitti o büyük yemin,
Sarardı gönlüm senin hasretinle, kalbimdeki o büyük ateşle,

Bu aşkın sonsuz bir işkencesidir.
Bırak da o elin yine benim ellerimi tutsun ısıtsın,
Gel ki, bu aşkın en güzel türküsü kavuşmamız olsun,
​Biliyorum, Seninde kalbin ağlar dı bu gurbetin yelinde,
Senin de ruhunda aynı o derin hüzün gizlidir.

Bizimkisi ne fırtına ne de küllenmiş bir sevgi,
Sadece bu mesafeler bize düşman olan zalim bir izdir.
​Ne yapsam kâr etmez, ne sesin gelir ne de yüzün görünür,
Hangi duvar örüldü aramıza, hangi yollara engel çıktı.

Gözlerim yollarda, senden hiçbir haber alamaz oldum,
Bu hasret böyle sürmez, artık kalbim dayanmıyor yoruldu.
​Ey benim adıma türküler yakan Sevdam,
Ey benim bu dünyada uğruna yandığım sevdiğim!
Gönlümün her telinde senin hasretin, senin bestelerin yankılanır.

​Ne dağlar dayanır buna ne de taşlar,
Gözümden dinmiyor yaşlar bitmiyor yollar,
Gel artık, bitsin bu hasret, bitsin bu yazgı,
Bizim türkümüz kavuşmak olsun, kalmasın yası.
​Gel Sevdam, bitsin bu hasret, bitsin bu rüya
Bu hayat bu dünya ikimize dar artık...!

MADU BALA
28.11.2025