Gel Nolur Şiiri - Lokman Gülbahçe

Dağlar kadar oldu hasret acısı
Dayanamam gayrı artık gel nolur
Yüreğime çöktü özlem sancısı
Dayanamam gayrı artık gel nolur

Dayanılmaz oldu bu zalim gurbet
Sabra taş olsamda bitmiyor hasret
Aldığım nefesin sonu var elbet
Dayanamam gayrı artık gel nolur

Yolları çetindir hemde taşlıdır
Meymeneti yoktur çatık kaşlıdır
Özlem çekenlerin gözü yaşlıdır
Dayanamam gayrı artık gel nolur

Sadıktır sevdaya sevenin merdi
Aşık yüreklerin bitermi derdi
Mevlam bu gurbeti banada verdi
Dayanamam gayrı artık gel nolur

Bu gönül derdidir yürek neylesin
Lafzede sussunda kalem söylesin
Ahbe zalim gurbet niye böylesin
Dayanamam gayrı artık gel nolur

Lokman GÜLBAHÇE / LAFZEDE