Gel Gönlüme Şiiri - Sinan Bayram

Gel gönlüme, sensiz içim dar oluyor,
Hasretinle yüreğimde kor oluyor.
Gecelerden sabahlara yol olur,
Sensiz geçen her an ömrüm soluyor.

Gözlerinde bir umut var, sevdiğim,
Sesin bile sarar beni, bildiğim.
Kalbim sana mühürlüdür dediğim,
Gel de bitsin bu iç yangın, özlediğim.

Bir bakışın yeter bana, anlarım,
Sen deyince her acıyı unuturum.
Birlikteyken kıyam olur dururum,
Gel gönlüme, sensiz hep yarı canım.

Yollar seni getirene dek susar,
Her dua da adın geçer, yankı sarar.
Karanlıkta yıldız gibi parlayıp,
Kalbimin en derinine damlar yar.

Gelsen bile geç kalırsın belki de,
İçimdeki yangın söner mi sence?
Ben hep seni bekledim sessizce,
Gölgen bile yeter bana bu gece.

Sensiz geçen her bahar kışa döner,
Kalpte çiçek açmaz, güneş görünmez.
Gel de bitsin bu suskunluk, bu keder,
Gel gönlüme, sensiz ömür sürülmez.

Sinan Bayram