Gel gitme ey yar,
Ruhumu perişan bırakıp.
Hissiz,
Haya’dan kokuşmuş yüzlere eş etme.
Gel gitme...
Yanmış,perişan, biçare dertler içinde
Ağıtlar tek bir yüreğe ağır
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
