Gel Gitme (*) Şiiri - Cumali Karataş

GEL GİTME

Gel gitme gel! ..
Aydınlık gecelerimi terk etme karanlığa.
Seninle mutuluyum.
Seninle huzurlu.
Hasret bırakma gözlerine...
Berduş mı olurum, serseri mi?
Kolay değil çekmek hasretliğin kahrını.
Gel gitme gel
Nasıl dayanırım özlemine.

Bakarsın ozanlığım tutar.
Oturup şiirler yazarım sana.
Usumdaki depremlerin
Hoyratlığını dizelere yüklerim...
Yüreğimi mangala benzetirim.
Gözlerini otomobil farlarına.
Burnunu Toroslar'ın zirvesine.
Saçlarını ormanlara.
Dudaklarını demiryollarına.

Gel gitme gel! ...
Tutmasın ozanlığım yine.
Alemi güldürme bana.

*(Yeni Adana Gazetesi Sanat Sayfası-30.12.1985)
*(İlkyaz dergisi/Sayı:9-10/Ekim-Kasım 1993)
*(Maki dergisi//Sayı:2-10/Mart-Nisan 1997)
*(Güneyli Çocuk/Günce Yayınları/Aralık 2022/76 sayfa)