Gel Ey Yâr Bana Şiiri - Fatima Ahmet

🌹 GEL EY YÂR BANA

Gözlerim dolar, yârim deyip uzaklardan,
Nasıl geçem, giz saklı onca tuzaklardan?
Taç yaptım, işlemeli saçımda aklardan,
Yâr, bakma öyle — kaçıncı acı, sor bana.
Gelme desem de... sen yine gel, ey yâr..., bana.

İlkbahar sararıp, hazan döktük biz neden?
Erkenden, koca dağ gibi çöktük biz neden?
Aşk düğümünü firkatle söktük biz neden?
Figan eden canla, cevri âlem dar bana.
Gelme desem de... sen yine gel, ey yâr..., bana.

Gonca bir güldüm, intizardan o da soldu,
Güneş de küstü, ay da artık doğmaz oldu.
Sevdam gitti, aşk vadisi acıyla doldu,
Gözlerine bakmadan yaşamak zor bana.
Gelme desem de... sen yine gel, ey yâr..., bana.

Sol yanım tarumar, aklımsa aşka firar.
Ey sevgili didar, ruhum sana âşikâr.
Bu virane gönlüme bir tek sensin mimar,
Sensiz nefes almak zann edersin kâr bana.
Gelme desem de... sen yine gel, ey yâr..., bana.