Gel Ey Sultanım Şiiri - Dursun Yeşil

Güneş gibi doğdun gülmüştü ümmet
Bitirdiler bizi gel ey Sultanım.
Sizinle birlikte gelmişti himmet
Batırdılar bizi gel ey Sultanım.

Gittiğin günlerde döndü tefrika
Açlıktan kırıldı bugün Afrika
Müslüman yaşadı türlü entrika
Çatırdılar bizi gel ey Sultanım.

Sam amca ajanlar saldı içlere
Her yerde liderlik verdi piçlere
Gülüp geçiyoruz gitti hiçlere
Yedirdiler bizi gel ey Sultanım.

Şafaklar sökmüyor uykular ağır
Müslümanlar nankör kulaklar sağır
Sünnetine uyan kul varsa çağır
Götürdüler bizi gel ey Sultanım.

Ebu Lehebciler dünya geziyor
Adı Müslüman her şahsı eziyor
Varsa üç beş sadık zulmü seziyor
Getirdiler bizi gel ey Sultanım.

Adını anmayan şefaat bekler
Palavra atmada süslü laf ekler
Mahşere varınca nefesi tekler
Susturdular bizi gel ey Sultanım.

Her haltı yaparak koşuştuk hacca
Tasmalı geziyor boynuzlu koca
İs dolu tıkanmış çekmiyor baca
Kuruttular bizi gel ey Sultanım.

Dursunî el pençe divan dursa
Melekler kitaptan sorular sorsa
Hali nice olur mezarı darsa
Yatırdılar bizi gel ey Sultanım.

Dursun Yeşil 08.06.2013