Gel Desen Şiiri - Günal Aydın

Üşümüyormu ellerin bensiz İstanbul’da
Islanmıyormu gözlerin canından uzaklarda
Neden bıraktın beni yalnızlığımla
Neden sınıyorsun garip canımı yokluğunla

Şimdi sen gel desen
Ben düşerim yollarına
Sarılmanın heyecanı düşer
Yol boyunca hayalime
Ve kokunu duyarım
Kilometrelerce uzaktan
Dokunurum saçlarına
Özlemin dokunur
Gözyaşlarıma
Hasretin okunur mısra mısra
Şiirler yazarım
Dünyamın en büyük yoksunluğuna

Bakma sen kıştan soğuk baharıma
Daha dün çiçek açtım koynunda
Evet içim titriyor senin için
Hasret sokağının özlem yağmurunda
Fakat ısıtacak Güneşim yok senden başka