Gel de Bana Sor? Şiiri - Kemal Doğanay

Cananım kalbime yara açılmış,
Görmek istiyorsan gel de bana sor!
Gözlerine baktım hüzün saçılmış,
Görmek istiyorsan gel de bana sor!

Mecnunum Leyla’mı bulurum sandım
Ateşlere düştüm kor gibi yandım
Çare bende diyen her söze kandım,
Görmek istiyorsan gel de bana sor!

Gideceğim dedim, yollar ağladı
Feryadımı duyan yürek dağladı
Halimi görenler kara bağladı,
Görmek istiyorsan gel de bana sor!

Yılların hayali karşımda durur
Kime derdim desem bir tokat vurur
Hangi dalı tutsam kökünden kurur,
Görmek istiyorsan gel de bana sor!

Mevlam acı vermiş çekerim sanma
Benimle birlikte kalıpta yanma
Adımı her gece boş yere anma,
Görmek istiyorsan gel de bana sor!

DOĞANAY’ım desem çile bitmiyor
Gözümün önünden yüzün gitmiyor
Gün de bir kez görmek artık yetmiyor,
Görmek istiyorsan gel de bana sor!

Kemal DOĞANAY