Gel De Bana Sor! Şiiri - Hasan Ahmet

Yaşta dede,
Akılda bebe.
Kaptırmış kendini,
Kine,
Nefrete,
Ftrsat geçse eline,
Hergele,
Benzer Hitlere,
Acımasızca,
Seni de,
Beni de,
Silindir gibi,
Ezer,
Geçer.
Akabinde de,
Zafer ilan eder.
Neden şaşırdın öyle?
Maalesef,
Var böyleleri de.
Canavarlık içlerinde.
Yoksa,
Çıkmazdı savaşlar,
İşlenmezdi cinayetler,
Yer yüzünde.
Tek çözüm,
Hak,
Adalet,
Özgürlük,
Eşitlik,
Dünyanın her yerinde.
En önemlisi de,
Doğuştan terbiye.
Rahmetli annemin,
Okuması yazması yoktu.
Benim gözümde,
O, bir filozoftu.
Göz yaşları hiç kurumadı,
Besbelli mutsuzdu.
Birgün,
İki gözü çeşme,
Dikti gözlerini,
Gözlerimin içine,
İçini çekti,
Dedi:
<<Oğlum inan,
Hayatta her şey kolay.
İnsan olmak,
Zor olan.>>
Zor dostum,
Zor!